Côte d’Ivoire

Tijdens de groepstentoonstelling -Côte d’Ivoire est zo- bekijk je werk van de Ivoriaanse kunstenaars Armand Boua, Pascal Konan en Mounou Désiré Koffi. 

De titel Côte d’Ivoire est zo is geïnspireerd op een lied van Serge Beynaud, een hedendaagse versie van een feestelijk volkslied, dat de successen van het land en de lichte kant van het leven viert. 

Côte d’Ivoire est zo 

De deelnemende kunstenaars
Armand Boua (1978), Pascal Konan (1979) en Mounou Désiré Koffi (1994), exemplarisch voor de ongelooflijk rijke en getalenteerde kunstscene van Abidjan, vullen hun deel van deze momentopname op hun eigen manier in.

Ze weven een veelzijdig verhaal over het leven in de moderne Ivoriaanse samenleving, van de schilderijen van dakloze straatkinderen van Boua, de kleurrijke stadsgezichten en portretten van gerecyclede mobiele telefoon keypads van Koffi, tot de surrealistische innerlijke reflecties in acryl en inkt op denim van de Afrikaanse Escher, Konan. Het is slechts een glimp van de verhalen en talenten die Ivoorkust te bieden heeft, maar het is wel een interessant verhaal dat om meer vraagt.

Afrikaanse hedendaagse kunst bestaat niet
Deze tentoonstelling is de tweede in een serie die is ontstaan vanuit het idee Afrikaanse hedendaagse kunst bestaat niet.  

Deze serie wil een glimp opvangen van de enorme diversiteit in hedendaagse kunst uit Afrika door kunstenaars in verschillende landen of regio's van het continent te bezoeken en de verhalen liever vanaf daar te laten evolueren, dan te werken vanuit een vooraf bedacht thema of verhaal.  

Ivoorkust is de tweede halte in deze artistieke reis, een van de kleinere West-Afrikaanse landen, maar een agrarische reus, bekend om zijn welvaart van cacao, koffie en palmolie. Deze jonge en bloeiende postkoloniale samenleving kan bogen op een goed ontwikkelde culturele infrastructuur met rijke culturele en artistieke tradities, gevoed door een grote verscheidenheid aan etnische groepen.